Facendo esta ruta visitarás algunhas das zonas de maior interese etnográfico do Ézaro, entre as que destaca o reconstruído Muíño de Louredo.
Son varios os muíños que poden verse no Ézaro ao longo do curso do río Rosa. Un dato curioso é que os muíños herdaban os seus nomes de alcumes dos seus antigos propietarios, da súa antigüidade ou ben de nomes senlleiros, destacando nomes como: o Muíño da Rejacha, o de Roque, o Vello ou a Moíña, entre outros.
O emprazamento do Muíño de Louredo debía ser ideal para o mel, xa que existen restos de antigas alvarizas de pedra situadas ao seu carón, e tamén outras máis novas nos seus arredores.
Era habitual que o muíño fose de varios propietarios, tendo cada familia asignado un día determinado para ir moer o millo. No caso de non poderen acudir no seu día, debían agardar ata a quenda da semana seguinte.
O tramo do río onde se localizan o maior número de muíños tamén era empregado para lavar as roupas de cama e poñelas ao clareo.
Características da ruta CIR Monte Pindo – Muíño de Louredo.
- Lonxitude do trazado: 4.000m (+/-)
- Pendente media: 6%
- Cota de inicio: 7 msnm
- Cota de fin: 91 msnm
- Desnivel: 84 m
- Dificultade: media – baixa
- Duración: 1:30h (ida)
Funcionamento do muíño:
A auga do río é canalizada ata o embude que se atopa detrás, no caso do Muíño de Louredo. Esta auga cae batendo contra o rodicio activándoo e poñendo en movemento, a través do eixo, a pedra circular chamada “moa”; a encargada de desfacer o millo mentres choca coa outra pedra chamada “pe” e saíndo así a fariña.
Xa o teríamos todo para comezar a amasar e a facer empanadas de millo… mmmm… Quen se apunta??
#DumbríaéTurismo #ExploraDumbría #MuíñoLouredo #Ézaro #Dumbría
Dumbría é Cultura 
Deixar unha resposta